در زمینه پرستاری و مراقبت های بهداشتی ، الفسوزن ستون فقراتیک سوزن نازک و توخالی است که به طور خاص برای ورود به کانال یا مفاصل ستون فقرات طراحی شده است. معمولاً در جراحی ها و روشهای پزشکی شامل تزریق بیهوشی یا استروئیدی استفاده می شود. به دلیل نقش آن در هدف قرار دادن ساختارهای ظریف ،
سوزن نخاعی باید با دقت شدید هدایت شود تا ضمن جلوگیری از آسیب به بافت های اطراف ، رگ های خونی یا اعصاب ، به محل تعیین شده برسد.
نخاع و اعصاب در یک کیسه محافظ پر از مایع مغزی نخاعی (CSF) محصور می شوند که کوسن ها و تغذیه سیستم عصبی مرکزی است. در اطراف این کیسه فضای اپیدورال ، فضای بالقوه ای است که درست در خارج از ماده دورا (غشای بیرونی نخاع) قرار دارد.
درک آناتومی این فضاها برای استفاده ایمن و مؤثر از سوزن های ستون فقرات بسیار مهم است.
بیهوشی نخاعی شامل تزریق داروهای بیهوشی به طور مستقیم به کیسه پر از CSF ، معمولاً در ناحیه کمر است. این روش بیهوشی سریع و عمیق ایجاد می کند و آن را برای جراحی های تحتانی شکم ، لگن و اندام تحتانی مناسب می کند. از آنجا که این دارو به طور مستقیم بر روی اعصاب ستون فقرات عمل می کند ، بیماران هم تسکین درد و هم بلوک حرکتی را در زیر سطح تزریق تجربه می کنند.
از طرف دیگر ، بیهوشی اپیدورال شامل تزریق داروهای بیهوشی به فضای اپیدورال است. بر خلاف بیهوشی نخاعی ، داروها به طور مستقیم با CSF مخلوط نمی شوند. درعوض ، آنها برای رسیدن به اعصاب نخاعی ، در سراسر دورا پخش می شوند و در نتیجه شروع کندتر و بیهوشی کنترل تر می شوند.
تکنیک های اپیدورال معمولاً در زایمان و زایمان و همچنین در رویه هایی که نیاز به مدیریت طولانی مدت درد دارند ، استفاده می شود ، زیرا تزریق مداوم از طریق سوند غلیظ امکان پذیر است.
سوزن های نخاعی با ویژگی های تخصصی ، مانند نکات خوب ، تغییرات Bevel و استایل ، برای به حداقل رساندن آسیب های بافتی و کاهش خطر عوارض مانند سردرد سوراخ پس از عروق (PDPH) طراحی شده اند. انتخاب اندازه و نوع سوزن بستگی به وضعیت بیمار ، هدف از این روش و مدت زمان مورد نظر بیستزی دارد.
در پایان ، استفاده از سوزن های ستون فقرات سنگ بنای سنگ بنای در عمل بیهوشی مدرن است. چه در بیهوشی نخاعی یا اپیدورال اعمال شود ، این دستگاه ها تحویل دقیق دارو را امکان پذیر می کنند ، از راحتی بیمار اطمینان می دهند و از نتایج جراحی ایمن تر پشتیبانی می کنند.
برای متخصصان مراقبت های بهداشتی ، تسلط بر تکنیک و درک آناتومی در جلوگیری از عوارض و به حداکثر رساندن اثربخشی درمانی ضروری است.
